Wąska dróżka biegnie pomiędzy drzewami prowadząc Cię slalonem po lesie w pewnym momęcie przestajesz na Nią patrzyć gdyż zajmujesz się rattatą kiedy ponownie zerkasz na drogę nie możesz nigdzie jej znaleźć.To prawie cud że nie wpadłeś na drzewo. Po namyśle postanawiasz pójść w prawo. Po chwili zauważasz jakieś dziwne narośle na drzewach i słyszysz odległe bzyczenie.Nagle jedna z narośli otwiera oczy to kakuna.Bzyczenie zbliża się nieubłaganie.Rzucasz się do ucieczki,a za tobą leci stado bedrili.

Niestety niczego takiego nie zauważasz,wybiegasz na otwartą przestrzeń gdzie jesteś łatwiejszym cele.Bedrile się zbliżają,a Ty biegniesz jak oszalały z charmander przy swoim boku.W pewnym momencie Charmander przewraca się i zostaje w tyle zawracasz ale jest już za późno jeden z Bedrili leci na pokemona celując w Niego ostrym żądłem.Zasłaniasz swojego pokemona i zamykasz oczy.Czujesz mocne uderzenie w plecy.Całe twoje ciało przeszywa ostry ból.Padasz na ziemię,a oczy Ci się zamykają.Ostatnie co widzisz to ciemny kształt lecący po niebie który zbliża się w waszą stronę.
...
Zrywasz się i rozglądasz w panice za rattatą i charmanderem.Nigdzie ich nie widać.Leżysz na łóżku o sterylnie białej pościeli wokół czuć zapach leków.Ból przeszywa Ci plecy.jesteś tu sam.W twojej lewej ręce tkwi wenflon a na stojaku wisi prawie do cna opróżniona kroplówka.

Jesteś w długiej białej koszuli.Twój korpus owija czysty bandaż.Przez gwałtowne ruchy potęgujesz ból w plecach.W przypływie geniuszu sprawdzasz zawartość szafki którą dopiero co zauważyłeś przy swoim łóżku była tam torba z twoimi rzeczami.

Niczego takiego nie znajdujesz.W tym momęcie do pokoju wchodzi Juvia klnąc pod nosem  i podpierając się na kuli. Kiedy zobaczyła ze się obudziłeś oboje mieliście oczy jak spodki po czym wrzasnęła
-TY IDIOTO!Wiesz jak się o ciebie martwiłam!-to powiedziawszy przytuliła cię mocno.W odpowiedzi krzyknąłeś z bólu. Twoje plecy wciąż nie miały się najlepiej.
-Przepraszam-powiedziała zakrywając usta i łapiąc cię za rękę-Jolton spałeś całe 3 dni.Jak się czujesz?

-Jeszcze tylko ze dwa dni-odparła niezadowolona po czym dodała weselszym już tonem-Pokemony czują się dobrze.Chodź zaprowadzę Cię do Nich.
To powiedziawszy złapała cię za rękę i wyciągnęła z pokoju nie zważając na twoje protesty boso ciągnęła cię po zimnych szpitalnych posadzkach.
Zjechaliście windą na parter,a tam czekały już pokemony.Charmander natychmiast podbiegła i przytuliła się do twojej nogi.
-Zajmowałam się nimi kiedy spałeś-wyjaśniła siostra z uśmiechem.Co się właściwie stało?

Rattata obchodzi was dookoła widocznie nie chce zbliżać się do charmander.
-Eh zachowuje się tak cały czas...-powiedziała z zawodem Juvia- Naprawdę ją to zraniło.
Próbujesz podejść do rattata ale ucieka przed tobą i chowa się za twoją siostrą która patrzy na nią zatroskana.Po chwili trwania z zatroskaną miną rozpromienia się
-Ej mam pomysł może się zamienimy?
--------------
Charmander +70%

-Hmm...no chyba tak.w sumie bardziej przyda mi się sperow ale rattata tak strasznie się boi że...No chyba nie powinna zostawać u ciebie...-mówi przepraszającym tonem.Odniosłeś wrażenie że nie wierzy w twoje umiejętności.

-Char char-odpowiada pokemon z niepewną miną po czym zbliża się do rattata i wyciąga do niej łapkę.Rattata jednak patrzy na nią niepewnie i nie chce wyjść zza Juvii.
-hmm..-twoja siostra patrzy na ciebie zadumana-ona chyba boi się walczyć.Ej mam pomysł może zbadasz ten problem.Chcesz być w końcu naukowcem co nie?
To powiedziawszy uśmiechnęła się od ucha do ucha.

Rattata niepewnie przysuwa się kawałek wąchając twoją rękę po czym odsuwa się kawałek i kiwa główką.
-No to ustalone-powiedziała Juvia z szerokim uśmiechem po czym poszła załatwiać formalności związane ze szpitalem.
Po upływie niewyobrażalnie długich 5 godzin byliście wolni.Był piękny letni dzień słońce grzało mocno,a ludzie krzątali sie po mieście.
-No to gdzie chcesz pójść?-zapytała wymęczona formalnościami ale wciąż uśmiechnięta dziewczyna.

-Rattata kąsa wszystko, kiedy atakuje. Mały i bardzo szybki, jest spotykany w wielu miejscach.-zaskrzeczał dexter.
-Hmm no to chodźmy gdzieś tu musi być takie miejsce-odparła Juvia.Szliście po zalanych słońcem deptakach małego miasteczka.Słońce zaczęło zachodzić za budynkami kiedy doszliście na jego skraj.Była tam duża trawiasta przestrzeń.Słońce kończyło swoją codzienną wędrówke nad światem.
-Piękne- zamruczała dziewczyna-Musimy wrócić przed 22.00 inaczej nie wpuszczą nas do pokecenter.

-Char char- odparła charmnder ziewając.
-Wydaje mi się ze powinniśmy już wracać- Juvia spojrzała wymownie w kierunku miasta.
Rattata wciąż była niespokojna ale widocznie zmęczona.
Ruszyliście do centrum pokemon.Za namową siostry wziąłeś rattata na ręce i uśpiłeś. Charmander wyglądała na zazdrosną.
Zaczynało się ściemniać gdy nagle...
-Ratunku!Złodziej!-krzyczała stara kobiecina wymachując laską w kierunku biegnącego młodzieniaszka.

W pobliżu nie widzisz żadnej policji.Twoje pokemony są niestety zbyt wolne i nie udaje im się pochwycić złodzieja.
Biegniesz za Nim niestrudzenie a za tobą twoje pokemony.
Nagle wpadasz za złodziejem do ciemnego zaułka.To ślepa uliczka.Złodziej nagle odwraca się w twoim kierunku i karze ci się odsunąć. Nie słuchasz go jednak.
-Dobrze.Sam tego chciałeś.Houndour,Zigzagoon wychodźcie!-po tych słowach pokemony zagradzają Ci drogę do złodzieja warcząc groźnie.
Chwile później pojawia się charmander,a za nim wykończony Squirtle.
-Zigzagoon headbutt i odskok w tył! potem ty Houndour użyjesz na nich smog,ruszajcie!
Twoje pokemony nie zdążyły nawet zorientować się co się dzieje.Sqiurtle oberwał headbutt i był niezdolny do walki zaś charmander zakasłał tylko lekko ale nic mu jeszcze nie było.Pokemony przeciwnika z pewnością były bardzo silne.