Rattata wtuliła się w ciebie.Charmander nie dosłyszał rozkazu i chwile się zastanawiał zanim wykonał polecanie. Podbiegła do pokemona i drapnęła go po czym zaczęła przed nim uciekać.Trafił ją jednak headbuttem w wyniku czego zaczęła go wściekle drapać po pyszczku dopóki houndor nie przygwoździł jej do ziemi.
Trafiłeś bandytę śmieciem.
-Ty gnojku jak śmiesz!-warknął na ciebie i przygwoździł cię do ściany jednak kiedy chciał cię uderzyć rattata ugryzła go boleśnie w rękę i weszła mu pod ubranie.
-Osz ty mała!AŁ!Ał!-złodziej zaczął skakać wykonując serie dziwnych ruchów.
Nagle zobaczyłeś jak coś pomarańczowego rzuca się na houndoura i zwala go z charmander.
-Stać policja!-wykrzyczała oficer Jeny.Zobaczyłeś za nią swoją zdyszaną siostrę.

Dwie godziny później spaliście już smacznie w pokecenter. Z samego rana mieliście złożyć zeznania na komisariacie. Póki co jednak czekał was zasłużony sen.

Z samego rana odebrałeś pełne energii pokemony i zacząłeś rozglądać się za siostrą.Powinna już tu być.
----------------------
Charmander +30% exp
Rattata +50% exp

Siostra Joy powiedziała ci że widziała ją ok 6.00 jak wychodziła razem z Growlith'em. Charmandera boli łapka i wyrywa się jak może.W efekcie podrapała cię w rękę.

Siostra Joy nieco się zdziwiła ze znów oddajesz swoje pokemony ale zgodziła się.Podała ci też dokładne położenie komisariatu policji.Dotarłeś tam dość szybko.
-Oh nareszcie jesteś,a gdzie twoja siostra-zapytała oficer Jeny wyglądając znad okularów.

-Oczywiście-mówi Jeny wstając i zdejmując okulary-proszę za mną.
Poszedłeś posłusznie za policjantką do pokoju przesłuchań gdzie zdałeś jej całą sprawę,obiecałeś się również zgłosić gdy tylko siostra się znajdzie.
Stanąłeś przed komisariatem policji wychodząc omal nie potrąciłeś staruszki.
-Uważaj trochę młodzieńcze!-skarciła sie staruszka.Wydała Ci się znajoma.Po chwili skojarzyłeś, to ją wczoraj okradziono.

-Nie chłopcze nie widziałam jej od tego strasznego incydentu wczoraj chociaż...-zastanawia się staruszka przez chwile-wiesz może pójdziemy do mnie na herbatkę,a ja spróbuję sobie przypomnieć.Poczekaj tu na mnie tylko-mówi babcia znikając we wnętrzu komisariatu.

Pokemony czują się dobrze.Stoisz pod komisariatem jak ten ciołek bite 0,5 h.
-Coś się stało?-pyta oficer Jeny wyglądając przez wpół otwarte drzwi-Znalazła się już siostra?

-Nie było jej tu.-oznajmiła oficer Jeny po czym wracając do papierkowej roboty rzuciła ci jeszcze-Byłabym wdzięczna gdyby zjawiła się tu dzisiaj przed 18.Skoro się o nią martwisz to może jej poszukasz?Przecież nie rozpłyneła sie w powietrzu.
To powiedziawszy Jeny usiadła przy biurku i z roztargnieniem zaczęła coś robić na komputerze.
---------------
Od MG:Nie,skąd masz to niby wiedzieć.Słońce jest wysoko na niebie.

w większości ludzie patrzą się na ciebie jak na idiotę.Chodzisz,szukasz i jesteś coraz bardziej zły.Po jakimś czasie twoją uwagę zwraca siedzący na ławce chłopak.Nie ma w nim w sumie nic niezwykłego.Nosi się na zielono kaszkietówka rzuca cień na jego uśmiechniętą twarz, a on najspokojniej w świecie je kanapkę i patrzy w niebo.Na jego kolanach leży zajmując resztę ławki piękny Espeon który pomrukuje drapany przez chłopca za uchem.Jest na oko około 16.
---------------
A sprawdzałeś godzinę?

-Siostrę?- pyta dość rozbawiony-A jak wygląda siostra?Wiesz znam wiele sióstr ale nie jestem pewny czy któraś z nich jest twoja.
Na jego twarzy gości promienny uśmiech.Espeon podirytowany zamachał ogonem na dźwięk twojego głosu po czym przewrócił się zadowolony na plecy by jego trener mógł głaskać go po brzuchu.

Chłopak przez chwile się zastanawia.
-Hmm...Czekaj,czekaj nie wierze...Ten anioł to twoja siostra?!Widziałem ją dziś o poranku na polach przed lasem jak kąpała się w pierwszych promieniach słońca.Ah co za kobieta...
To powiedziawszy chłopak na chwile pogrążył się w marzeniach których wyrwał go Espeon lekko gryząc go w rękę.
-Ała!No już dobra dobra-chłopak pogłaskał pokemona-Skoro nie wróciła to musi być dalej w lesie. Widziałem jak do niego wchodziła.Chodź pomogę ci jej szukać.
Chłopak uśmiechną się do ciebie po czym wstał co zostało przez Espeona odebrane jako afront.Chłopak przyklękną przy pokemonie i starał się go udobruchać pieszczotami.

Przez jakieś 15 minut idziecie po zalanym słońcem,rozgrzanym mieście.Zauważasz że strasznie opustoszało.
-Siestaaaa- wyjaśnił chłopak ziewając.
Espeon co jakiś czas oglądał się na ciebie lustrując cię wzrokiem.
-No to tam-oznajmił chłopak kiedy znaleźliście się na trawiastych polach.Spojrzałeś we wskazanym kierunku.Był tam las z wchodzącą do niego dróżką.
-To jak idziemy?-zapytał chłopak, jak zwykle z promiennym uśmiechem.

Rattata nie wydaje się zadowolony z polecenie,wygląda na obrażonego.
-Oj macie sobie chyba coś do wyjaśnienia po drodze-zaśmiał się chłopak-no chodźmy.
To powiedziawszy zniknął w lesie.Charmander też tam wchodzi nieco przestraszona panującą tam ciemnością.Rattata usiadła i nie chce iść dalej.

Charmander przybiegł zdyszany i nerwowo wskazuje łapką na las.Po twoich słowach staję z wypiętą dumnie piersią.
-Char,char!-oznajmia bohaterskim głosem.Rattata skacze ci na ręce i wtula się w ciebie.Charmander ciągnie cię w las.